Nëse nuk kritikon qeverinë, qeveria humb lidhjen me realitetin.
Nëse nuk kritikon opozitën, opozita harron rregullat e lojës.
Nëse nuk i kritikon të dy, atëherë si mund të ekzistonin?
Nëse nuk kritikon oligarkët, do të harronin se nga vijnë.
Nëse nuk i kritikon të gjithë, do të thonë ky nuk është i lirë.
Nëse nuk përdor emra në shkrim më mirë shkruaj receta kuzhine.
Nëse përdor emra do të ktheje fletërrufetë.
Nëse nuk merresh me gazetari investigative, nis e gatuaj recetat e mësipërme.
Nëse nuk merresh, atëherë mos pengo ata që e bëjnë.
Nëse ke mbetur pa shtëpi e katandi do të thonë; çfarë budalli!
Nëse ke; çfarë kopili!
Nëse nuk merresh me një ngjarje të aktualitetit, si do të trashëgojmë kujtimet kombëtare?!
Nëse nuk shkruan për të shkuarën, a nuk do gabonim me të njëjtat gabime?
Nëse kritikon një lider, të dy (apo të tre) do të thotë se dëgjon dhe kupton.
Nëse nuk shkruan për politikë, dorëzo lapsin!
Nëse nuk shkruan për liderët, si do t’u flasësh njerëzve?
Nëse nuk shkruan për “njerëzit” si do t’u flasësh “liderëve”?
Nëse nuk shkruan për zjarret në Amazonë nuk ke kuptuar që sistemet izoluese kanë rënë e nuk kthehen më.
Nëse nuk shkruan për zjarret në Shëngjin do të thotë se i shkëputur nga realiteti je ti.
Nëse nuk shkruan humor, si do ta kuptonim inteligjencën?
Nëse shkruan humor, kujt do i rregulloje jetën?
Nëse nuk flet për një çështje, atëherë nuk e thua çfarë mendon.
Nëse flet, a e mendon atë që thua?
Nëse nuk shkruan për gjithçka, përse jo?
Nëse nuk shkruan vetëm për një çështje, sërish përse jo?
Nëse shkruan të vërtetën, a do ishte absolute?
Nëse shkruan për zgjidhjen a do të bëntefajde?
Megjithatë shkruaj…
Edhe pse bën shumëvapë!
Leave a Reply