Lajmin për çeljen e negociatave të Bashkimit Evropian me Shqipërinë dhe Maqedoninë në qershor 2019 mediat evropiane e kanë lidhur me zgjedhjet evropiane që mbahen në maj të vitit të ardhshëm. Kur bëhet fjalë për kohën e çeljes së negociatave, jo pa qëllim, saktësohet se ato nisin “pas zgjedhjeve evropiane”.
Nëse Franca ka insistuar për shtyrjen e këtij vendimi pozitiv, kjo parakupton edhe problemet e saj të brendshme, rënien e popullaritetit të presidentit Macron dhe votën për Parlamentin e ri Evropian.
Holanda dhe Danimarka, që nuk kanë dhënë konsensusin, kanë të njëjtin problem si Franca. Jo rastësisht në këto tri vende partitë populiste janë më të fuqishmet në vendet e bllokut evropian: në Francë, partia e Marine Le Pen, në Holandë Partia e Lirisë e Geert Wilders dhe Partia popullore daneze në Danimarkë.
Pavarësisht se nuk shprehet në mënyrë të qartë, është frika nga populizmi në rritje në këto vende dhe në gjithë bllokun, në prag të zgjedhjeve evropiane, që çoi në dështimin e samitit të së dielës për emigracionin, në Bruksel.
Në favor të këtij argumenti janë edhe rezultatet në zgjedhjet lokale në Itali, ku fituan përsëri Liga e Veriut dhe Lëvizaj “Pesë Yjet” për shkak të refuzimit të emigracionit ilegal. Siç dihet, partitë populiste janë kundër emigracionit dhe zgjerimit të BE-së.
Si emigracioni, ashtu dhe zgjerimi me vende të reja shihet si një barrë e shtuar për ekonominë në krizë të Evropës. Nga ana tjetër, Brukseli nuk ka ndërmarrë gjithashtu reformat strukturore të premtuara pas Brexit.
Sipas specialistëve, zgjedhjet e pritshme evropiane të 23 dhe 26 majit 2019 mund të sjellin të papritura për BE-në, kështu që liderët e vendeve anëtare tregohen të matur në vendimet që marrin gjatë kësaj periudhe. Këto zgjedhje nuk ngjajnë me të mëparshmet.
Janë të parat pas Brexit dhe ardhjes së presidentit Trump në Shtëpinë e Bardhë. “Uniteti” i lakmuar i bllokut ka marrë goditje me refuzimin e politikës së emigracionit nga vendet e Grupit të Vishegradit.
Po kështu shembulli i Italisë pritet të mos kalojë pa ndikim në vendet e tjera, ku emigracioni masiv ilegal po ngjall gjithnjë e më shumë frikë e pasiguri për të ardhmen e qytetarëve evropianë.
Analistë të ndryshëm parashikojnë që në Parlamentin e ri Evropian të shtohen radhët e populistëve dhe të atyre që mbrojnë një “nacionalizëm identitar evropian”.
Në këtë kontekst, vendimet e këshillit të ministrave dje në Luksemburg dhe ato të shefave të qeverive dhe shteteve anëtare të BE-së, më 28-29 qershor, në Bruksel, reflektojnë efektin e paparashikuar që mund të kenë zgjedhjet e reja evropiane. Me sa duket ato do të ruajnë vetëm status quo-në.
Leave a Reply