A ju kujtohet që në vitet ‘90 ka qenë shumë i përhapur fjala “sekser”? Tani sikur është harruar, aq sa besoj se, për një pjesë lexuesish, duhet ta rikujtoj kuptimin. Me dy fjalë, sekseri ishte një person, i cili shërbente si ndërmjetës midis një ndërtuesi apo pronari privat dhe një politikani.
Ai kujdesej në fshehtësi dhe mirëbesim të ndërhynte te politikani për sigurimin e një lejeje ndërtimi pa kontakte direkt të këtij me privatin. Sigurisht, kishte shpërblimin e vet që varej nga sa kate fitonte ndërtuesi dhe çfarë pjese kërkonte politikani.
Thuhet, që këtë punë e kanë bërë edhe figura goxha të njohura. Po ta shohësh hollë-hollë, koha e sekserëve ka qenë më “e shëndetshme” moralisht se periudha që po jetojmë. Kjo, sepse vetë nevoja e sekserit nënkuptonte që politikani e ruante njëfarë cipe përpara publikut që e kishte zgjedhur, nuk ekspozohej direkt me privatët.
Nga ana tjetër, edhe privatët, ndërtues apo pronarë trualli, nuk guxonin t’i shkonin t’ia bënin ofertën korruptive sy ndër sy
Leave a Reply