Vazhdojmë me ndihma dhe me dashuri, me fjalë ngushëlluese dhe me besim, të papenguar në kufi.
Unë kënaqem me pak, e kam këtë zanat t’keq, prandaj tani ndjehem shumë mirë që ne fëmijët e Nënë Terezës, që na ushqeu në ditët më të gjata, pa diell, nuk plaçkitemi më në kufi.
Por edhe disa prej jush, s’ma lëshoni rrugën për zanate t’kqija’, ju e keni një zanat edhe në të keq se zanati im, ju keni dëshirë t’i jepni përparësi mërzisë dhe zisë, jo drejtësisë.
Prandaj thoni: nuk është koha m’u anku e me fol keq për t’keqen, kur është puna keq si sot.
E kur m’u anku, nëse jo sot? Momenti i duhur për të folur keq për të keqen, është pikërisht kur e keqja shihet prej aeroplani. Prandaj thonë ‘pa qajf fmija nana s’e merr n’gji’.
Une nuk paguhem për ‘mendimet’ e mia… thjesht e dua drejtësinë, sepse kur të shkelin jo që të dhemb trupi edhe aq shumë, por të dhemb truri, të dhëmbin mendtë e kresë, se të nënçmojnë, të shkelin, sepse të marrin për kurrkushi dhe veç sepse e dinë që munden.
Flm edhe ty Edi. Të ka hije kur sillesh mirë.
Leave a Reply