Ne emer te vetingut dhe transparences, qe te pergenjeshtroje sa thuhet ne artikull, duhet qe Taulanti te tregoje listen e notave te shkolles se larte, gje per te cilen eshte shprehur i gatshem! Jo dmd kjo liste notash percakton potencialin tend dhe se çfare mund te behesh me vone, aq me shume nese te jepet mundesia te hysh ne nje ambjent kerkimor stimulues siç ai pati fatin! Por, nese siç thote artikulli dhe siç mund te provoje sistemi TIMS, Taulanti nuk ka qene ne Shqiperi kur ka marre 6 provimet e mbartura, atehere, ben mire te kerkoje azil ne Danimarke, se ka bere armiq shume te fuqishem me paragrafe plagjiature.
Duke qene se eshte shume i brishte per burgun, bursat, pagat dhe fondet e kerkimi qe ka marres pas diplomimit, t’i shlyeje duke punuar falas ne Afrike per zhdukjen e epidemive. Prandaj kemi nevoje per nje sistem arsimor cilesor, qe te kesh kompetenca profesionale te shumeanshme, veçanerisht te kerkuara ne vendet ne zhvillim! Pavaresisht kesaj, te realizosh 174 publikime per 5 vjet, e per me teper ne mjekesi, une e quaj plagjaturen me ekstreme. Gjithnje nese eshte e vertete ajo qe shkruhet ne artikull, atehere nuk kemi te bejme me “po mër po, jam shkencetar…edhe Shqiperia mund te kete shkencetar” por me disa aftesi tipike plagjaturiste, per te depertuar si larve poshte dyerve te laboratoreve te grupeve kerkimore me objektiva shume te ndryshme siç tregojne edhe titujt e artikujve.
Ne mjekesi eshte thuajse e pamundur per nje profesor ne fund te karrieres e jo me nje postdoktorant me 5 vite pervoje kerkimore. Fatkeqesisht, as ky shkencetar epidemiolog shqiptar nuk i ka shpetuar dot epidemise se kesaj forme plagjature sepse eshte kultivuar ne moshe te re ne kete mjedis te infektuar, siç rezulton nga artikulli. Fatmiresisht, Taulanti nuk eshte kardiokirurg, se nga frika se mos i ulej perqindja e operacioneve te suksesshme, do i linte te vdisnin pacientet me risk te larte.
Pasi virusi ka marre kontroll mbi organizmin, perjeton nje ngazellim te mbrapshte kur shikon çdo nate indekset e tua ne Scopus apo numeron çdo muaj artikujt dhe citimet. Kjo duhet te jete nje ndjesi e ngjashme me ate qe perjetojne pedagoget qe numerojne parate ne fund te sezonit te provimeve, apo kur kane marre leket nga doktoranti te cilit i kane dhene doktoraten e gatshme ne dore (çfare faji ka ky i shkreti t’i heqesh doktoraturen, ky eurot i pagoi te plota – me dhimbset Dhori, se me shume se nga Rama, ka frike nga çizmja e Mones)!.
Nese do ishte kaq i shqetesuar per sistemin arsimor, ne ato dy jave si zv/minister duhet te kishte hartuar draft-VKM per sistemin e vetingut apo te propozonte disa nderhyrje ne VKM per grada e tituj. Ne vend te kesaj, kerkonte dosje te veçanta pedagogesh apo doktorantesh dhe u merzit se, duke mos patur vule, duhet te kalonte keto kerkesa per individe dhe jo sistemin, nepermjet sekretarit te pergjithshem. Kjo sjellje dhe ajo çfare shkruan artikulli, kane nje korrelacion te forte, ndaj gjithnje e me shume, vertetohet edhe statistikisht hipoteza e gjuetise se shtrigave, qe me perkufizim, do te thote, te besh publike te dhenat e hetimit ne proces. Ai dhe te ngjashmit e tij, celula te vogla ne çdo fakultet, ne 8 Dhjetor, shfrytezuan mundesine per te infektuar nje trup te shendoshe rinor, gjoja se po e vaksinonin, midis tyre “virusin V9”.
Pra, edhe nje here perforcohet “domethenia statistikore” se qellimi nuk ishte permiresimi i sistemit por individeve te caktuar, futja e tij ne kolaps, sepse, ne vend t’i keshillonte studentet te mos flisnim per shifra GDP-je por per standarde cilesie, i shtyu ne rrugen Qorre, sa me vjen kur i shikoj neper studio dhe sheshe se si perpiqen te argumentojne 5%, nderkohe qe as ekspertiza financiare e Brexit, nuk mund ta thote efektin ne GDP te kerkesave te studenteve. Pra, kur studentet po perpiqeshin te artikulonin kerkesat e tyre te drejta, shkencetari epidemiolog qe ishte kthyer ne gjuetarin vetingolog, e kishte gati listen e tij, jo me 8 por 18 pika, ku pika 9 (“V9”) thoshte: >>>>Vendosja e kritereve të reja për rektorët, dekanët, drejtuesit e departamenteve dhe krerët e komisioneve që akordojnë tituj akademikë për të pasur dokumentacion të punës shkencore në revistat e indeksuara (SCI, SCIE, SSCI) dhe në bazë të kritereve ndërkombëtare. Për shembull, kandidatët për pozita të tilla mund të jenë akademikë, të cilët së paku kanë një publikim si autori i parë dhe i fundit në revista me një faktor impakti mbi një prag (varësisht nga fusha e kërkimit), ose një indeks H mbi 5-15 varësisht nga fusha e kërkimit<<<
Leave a Reply